کاریکلماتور.

بخش‌هایی از اشعار سهراب سپهری که بصورت مثل بکار رفته را اینجا می‌گذارم بعنوان شاید کاریکلماتور.

تا شقایق هست، زندگی باید کرد.
در چراگاه نصیحت، گاوی دیدم سیر.
چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید.
حیات، غفلت رنگین یک دقیقه‌ی"حواست"
و اگر مرگ نبود، دست ما در پی چیزی می‌گشت.
پرده را برداریم/ بگذاریم که احساس، هوایی بخورد.
من گدایی دیدم، در‌به‌در می‌رفت و آواز چکاوک می‌خواست.
لب دریا برویم/ تور در آب بیندازیم و بگیریم طراوت را از آب.
بهترین چیز، رسیدن به نگاهی است که از حادثه‌ی عشق، تر است.
کسی نیست/ بیا زندگی را بدزدیم، آن‌وقت/ میان دودیدار قسمت کنیم.
من ندیدم دو صنوبر را با هم دشمن/ من ندیدم بیدی، سایه‌اش را بفروشد به زمین.
به سراغ من اگر می‌آیید/ نرم و آهسته بیایید، مبادا که ترک بردارد/ چینی نازک تنهایی من.
زندگی رسم خوشایندی است/ زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ/ پرشی دارد اندازه‌ی عشق.
من قطاری دیدم، فقه می‌برد و چه سنگین می‌رفت/ من قطاری دیدم، که سیاست می‌برد و چه خالی می‌رفت.
من به اندازه‌ی یک ابر دلم می‌گیرد/ وقتی از پنجره می‌بینم حوری/ دختر بالغ همسایه/ پای کمیاب‌ترین نارون روی زمین/ فقه می‌خواند

کاریکلماتو ر

کاریکلماتور نامی است که احمد شاملو بر نوشته‌های پرویز شاپور گذاشت. این کلمه ابتدا در سال ۱۳۴۷ در مجله خوشه به سردبیری شاملو به کاربرده شد و حاصل پیوند «کاریکاتور» و «کلمه» است. به نظر شاملو، نوشته‌های شاپور کاریکاتورهایی است که با کلمه بیان شده‌است.   

 نمونه‌هایی از کاریکلماتورهای پرویز شاپور

وقتی عکس گل محمدی در آب افتاد،ماهی‌ها صلوات فرستادند.

اگر بخواهم پرنده را محبوس کنم،قفسی به بزرگی آسمان میسازم.

به عقیده گیوتین،سر آدم زیادی است.

به یاد ندارم نابینائی به من تنه زده باشد.

قلبم پرجمعیت ترین شهر دنیاست.

به نگاهم خوش آمدی.

قطرهٔ باران، اقیانوس کوچکی است.

هر درخت پیر، صندلی جوانی میتواند باشد.

برای اینکه پشه‌ها کاملاً نا امید نشوند، دستم را از پشه بند بیرون می‌گزارم.

گربه بیش از دیگران در فکر آزادی پرندهٔ محبوس است.

روی همرفته زن و شوهر مهربانی هستند!

غم، کلکسیون خندهام را به سرقت برد.

بلبل مرتاض، روی گل خاردار مینشیند!

رنگ مناسب پوست شما

هنگامی که به مجله‌های مد و لباس نگاه کنید، بیشتر چهره‌ها به این دلیل زیبا به نظر می‌رسند که از رنگ مناسب استفاده کرده‌اند. طراحان در آرایش مدل‌ها از رنگ‌هایی استفاده می‌کنند که به‌طور کلی با رنگ پوست اصلی‌شان همخوانی داشته باشد...

خانم‌هایی که موهای قرمز دارند و رنگ پوستشان نیز روشن تا متوسط است باید از از رنگ‌های مرجانی، قهوه‌ای، کهربایی، برنز و دیگر رنگ‌های خاکی استفاده کنند.

موی بلوند با رنگ پوست روشن تا متوسط، باید بیشتر از گروه رنگ‌های صورتی استفاده کنند. موی قهوه‌ای روشن و خرمایی با رنگ پوست روشن تا متوسط، معمولا از قرمز روشن و قرمز مایل به عسلی استفاده می‌کنند.

خانم‌هایی که موهای قهوه‌ای تیره و پوست روشن تا متوسط دارند، بیشتر از سایه‌های روشن، قرمز و آلبالویی استفاده می‌کنند. موهای مشکی و رنگ‌های پوست تیره‌تر، از رنگ‌های خنثی و طبیعی استفاده می‌کنند مثل: صورتی کمرنگ، قهوه‌ای روشن و مرجانی رنگ پریده.